Hermalle-sous-Huy ligt aan de zuidkant van de Maas (hier: rechts, niet zichtbaar). Het station ligt aan de noordoever, evenals de kalksteengroeve. De schoorstenen op de berg zijn van de kalkovens. Mijnbouwactiviteiten gaan niet ten koste van het aanzicht van de Maasoever: het hele bedrijf speelt zich af aan de binnenkant van de berg, die als een rotte kies wordt uitgehold.

Vanaf het westelijker gelegen station van Haute-Flône zie je richting Hermalle enkele kalkwagens te midden van bouwvallige fabrieksrestanten.

De straat naar de mijn is bebouwd, de bakstenen zijn wit uitgeslagen van het kalkstof en vele huizen zijn verlaten en dichtgetimmerd. Voor het vervoer tussen emplacement en mijn is er een overweg.

De naam van deze mijn is Dumont-Wautier. In 1889 werden hier de mijnbouwwerkzaamheden gestart. Nu is dit een van de vier Belgische mijnen van de internationale Lhoist-groep (waarvan ook Nedmag deel uitmaakt).
Wat de Dumont-Wautier precies produceert, wordt op haar website als volgt omschreven:  "De activiteit van de fabriek in Hermalle is een ware referentie wat betreft het verwerken en calcineren van kalk en dolomiet, onmisbaar in talloze industriële sectoren zoals de ijzer- en staalindustrie, de fabricage van vuurvaste baksteen, de milieubescherming en de chemie. Het is de op één na grootste fabriek voor de productie van kalk/dolomiet in Europa."  (http://www.lhoist.com/be_nl/node/12443/a#hermalle)
Wat calcineren is wordt ook uitgelegd: "Het verhitten van kalk- en dolomietsteen om CO2 te verwijderen uit de steen. Gecalcineerde producten - oxides: ongebluste kalk, gebrande dolomiet." (http://www.lhoist.com/nl/begrippenlijst)
In de mijn wordt zowel kalksteen als dolomietkalk afgegraven.

Google Earth geeft een goed beeld van de situatie. De bulkwagens linksonder staan bij het station. Tussen de doorgaande spoorlijn en de groeve blijft een beboste bergwand gehandhaafd. Het midden van de berg wordt afgegraven. Bij het cirkeltje ligt een tunnel waardoor de treinwagens de groeve in gereden worden. Wie de foto vergroot ziet ook in de groeve verschillende treinwagens staan.

Zoals al vermeld vinden de afgraafwerkzaamheden binnen in de berg plaats. Voor het verkeer is er daarom een tunnel aangelegd onder de zijwand. De tunnel wordt gebruikt zowel door de trein als door vrachtauto's. Door de ronding in het plafond zullen dit niet al te hoge vrachtwagens kunnen zijn.

Het bedrijf profileert zich met de lengte van periode waarin geen ongelukken hebben plaats gehad. De langste periode tot nu toe (349 dagen) wordt bijna overtroffen. 

Er loopt een ongebruikt spoor naar een oude laadplaats...

... met twee trechters. De boompjes spreken voor zich.

Het station van Hermalle is in 1993 gesloten. Het lijkt uitsluitend nog in gebruik voor spoorwegpersoneel.

Op wat vroeger waarschijnlijk het stationsplein was, liggen nu vier sporen en staan evenzoveel treinen. Van Nedmag is er vandaag slechts een wagentje achtergebleven,

De tweede rij bestaat uit Tads schutgoedwagens van Xpedys met een zwenkdak. Oorspronkelijk waren ze bruin; bij groot onderhoud worden ze groen geschilderd en voorzien van het Xpedys logo. Mogelijk is dit een trein die op Genk rijdt.

Ook de vierde rij staat een trein met eveneens Tads-wagens van Xpedys. De bestemming is uitvergroot.

De groeve heeft een aantal industrielocs, alle gebouwd bij Cockerill (tegenwoordig CMI: Cockerill Mechanical Industries).

Loc 7 staat geparkeerd naast de openbare weg.

Twee dagen later is er veel bedrijvigheid. Loc 08 aan het eind van de tunnel (of aan het begin, het is maar net hoe je het bekijkt).

Ook dit is een Cockerill loc. Hij wordt telegrafisch bestuurd. De mijn is alweer een (werk)dag dichter bij het record van ongelukvrije dagen.

.

Via deze smalle doorgang bereikt de loc het emplacement.

Een belletje rinkelt, een eenvoudig slagboompje daalt neer en de 08 rolt met zeven schutgoedwagens de weg over naar de mijn.

Op 23 juli 2015 staan er drie treinen op het voorplein van Hermalle, dit keer is er wel een Nedmag-trein.

Dit keer staat er ook een trein met Duitse Tads-z-wagens.

Op de voorgrond de weegbrug. Loc 08 heeft middagpauze onder de leidingenbrug.

Het midden van het emplacement met naar rechts het spoortje naar de tunnel. De sporensituatie verlangt dat de trein in beeld gezigzagd moeten worden voor deze de mijn in getrokken kan worden

(bron: Sporenplan.nl)

Het sporenplan lijkt niet heel ideaal: de sporen bij het station lijken te kort om bijvoorbeeld een  (Nedmag-) trein in zijn geheel te plaatsen, en er moet veel gerangeerd worden om de wagens de tunnel in te brengen. Ook stat het emplacement nogal eens bomvol (zie vorige pagina).

Deze foto's tonen nog eens aan hoe mooi station Hermalle aan de Maas ligt...

... en hoe vol het emplacement staat.

We treffen er een derde Cockerill-loc aan: de 48. Deze staat op een kopspoor aan de openbare weg. Of de groeve over nog meer locs beschikt is niet bekend. 

Kennelijk zijn er technische problemen, er wordt wat gesleuteld aan de machine.